भावना देखील येते. काव्याच्या प्रत्येक ओळीत पावसाची विविध भावनिक स्थितींशी जोडलेली दृश्ये आहेत.

काव्यात पाऊस माणसाच्या एकटेपणाचा आणि त्याच्या दडपलेल्या भावना व्यक्त करणारा आहे. कवी पावसाच्या माध्यमातून माणसाच्या अस्तित्वाची जाणीव जागवतो, आणि त्याच्या मनाच्या गोंधळाची व्याख्या करतो. पावसाचे पाणी जसे बाहेरून शांत दिसते, तसेच माणसाच्या मनातील विचार होते. तथापि, काव्यातील एक महत्त्वाचा पैलू म्हणजे पावसाच्या माध्यमातून आशा, सुख आणि नवा प्रारंभ व्यक्त होतो.

अखेर, “पाऊस” हे काव्य दुःख आणि सुख यांचा समन्वय दर्शविते, जिथे दोन्ही एकमेकात गुंफलेले असतात. काव्यद्वारे कवीने माणसाच्या अंतर्मनातील गूढतेकडे एक काव्यात्मक प्रवास केला आहे.