कष्टाला मागेपुढे न पाहणारा एक ‘बाप’ मुलगा पेपर विकून, युरोपीय माणसाच्या घरी पडेल ते काम करून रेल्वेमध्ये नोकरीला लागला. पुढे ‘पोर्ट ट्रस्ट’मध्ये गेला आणि तिथेही आपली कामासंबंधी चिकाटी त्याने सोडली नाही. ‘आपण जे करू ते ‘ए-वन’ असले पाहिजे’, असा जणू त्याचा धोशाच होता. तो शब्दांतून व्यक्तिचित्रणात लेखकाने जिवंत केला आहे.
Previous Post
आपण जिंकू शकतो Next Post
‘तराळ अंतराळ Related Posts
Shareडॉ. सागर देशपांडे यांचे “दुर्दम्य आशावादी डॉ. रघुनाथ माशेलकर” हे चरित्रग्रंथ एक प्रेरणादायी दस्तावेज आहे. या पुस्तकात डॉ. रघुनाथ माशेलकर...
ShareBook Review : Miss. Rutuja Jagdish Bagul, MGV’s Loknete Vyankatrao Hiray Arts Science and Commerce College, Panchvati, Nashik. Saroja Vaidyanathan’s...
Shareमला सांगायला आवडेल सकाळच्या अवतरण पुरवणी मधली प्रफुल्ल वानखेडे यांची गोष्ट पैशापाण्याची ही लेक मालिका खूप गाजली. त्या लेखांचे पुस्तक...