कष्टाला मागेपुढे न पाहणारा एक ‘बाप’ मुलगा पेपर विकून, युरोपीय माणसाच्या घरी पडेल ते काम करून रेल्वेमध्ये नोकरीला लागला. पुढे ‘पोर्ट ट्रस्ट’मध्ये गेला आणि तिथेही आपली कामासंबंधी चिकाटी त्याने सोडली नाही. ‘आपण जे करू ते ‘ए-वन’ असले पाहिजे’, असा जणू त्याचा धोशाच होता. तो शब्दांतून व्यक्तिचित्रणात लेखकाने जिवंत केला आहे.
Previous Post
आपण जिंकू शकतो Next Post
‘तराळ अंतराळ Related Posts
Shareमी ‘एक होता कार्व्हर’ हे वीणा गवाणकर यांचे पुस्तक वाचले. जॉर्ज वॉशिंग्टन कार्व्हर यांच्या जीवनावरील हे पुस्तक मराठीत आहे. एकोणिसाव्या...
Shareप्रा. मिलिंद बेडसे( इंग्रजी विभाग प्रमुख- श्री छत्रपती शिवाजी महाराज विद्यालय श्रीगोंदा, जिल्हा अहिल्यानगर) *परिचय:* देव झालेला कुणी ही दीर्घ...
Share“Who moved my cheese?” Authored by Dr. Spencer Johnson offers us a simple but a profound lesson about dealing with...